Filmy grozy o przystojnych krwiopijcach i ludziach przemieniających się w dzikie bestie pod wpływem pełni księżyca to leitmotivy stare jak świat, które zawsze się sprawdzają. Jeśli jeszcze nie widzieliście klasycznych horrorów z wampirami lub wilkołakami w rolach głównych, łapcie naszą listę!
Zły wpływ księżyca (1996); reż. E. Red
Prosta historia podana w klimatycznej formie. Ugryziony przez wilkołaka mężczyzna wraca w rodzinne strony, poszukując lekarstwa na swoją klątwę. Dobry horror z lat 90. Naprawdę warto!
Wywiad z wampirem (1994); reż. N. Jordan
Historia pewnego zrozpaczonego wdowca, który by móc przestać cierpieć po utracie ukochanej, zostaje przemieniony w wampira. Choć „Wywiad z wampirem” można dziś zaliczyć do klasycznych horrorów, w filmie nie uświadczycie hektolitrów krwi i latających wnętrzności (jeśli na tym najbardziej wam zależy, odsyłamy do naszej listy najlepszych slasherów). Film z Bradem Pittem i Tomem Cruisem w rolach wampirów gra bardziej mroczną atmosferą niż strachem, postaci są złożone, wątki liczne, a cała historia fascynująca i wciągająca. Horror z klasą.
Amerykański wilkołak w Londynie (1981); reż. J. Landis
Zdobywca Oscara za charakteryzację i klasyk filmów grozy o wilkołakach, który zapoczątkował całą serię horrorów o amerykańskim wilkołaku. Dwóch amerykańskich studentów zostaje zaatakowanych przez wilkołaka w trakcie wycieczki po Anglii. Jeden z nich ulega infekcji. Co dzieje się dalej, oczywiście możecie się domyślić. Film trzeba obejrzeć, ponieważ widzom solidną zarówno dawkę makabry, jak i naprawdę realistyczne efekty specjalne. No, może poza sztuczną krwią, po którą sięgnęli twórcy, bo ta była chyba z przeceny.
Nieustraszeni pogromcy wampirów (1967); reż. R. Polański
Groteskowa historia o parze bohaterów polujących na wampiry w śniegach mroźnej Transylwanii. Ekscentryczny profesor Abronsius to badacz i znawca wampirów, a jego młody asystent Alfred pomaga mu w poszukiwaniach krwiopijców. Mimo że film nie jest typowym horrorem i więcej w nim komedii, warto go zobaczyć. W końcu to film Polańskiego.
Blade – wieczny łowca (1998); reż. S. Norrington
Propozycja Norringtona to odskocznia od typowych horrorów o wampirach polujących na blade dziewice w epoce wiktoriańskiej. Tym razem wampir chroni ludzi. Blade, czyli pół-wampir, pół-człowiek, walczy z pobratymcami w obronie ludzkiej rasy. W rolach głównych m.in. doskonały Wesley Snipes oraz legenda country Kris Kristofferson.
Horror Draculi (1958); reż. T. Fisher
Film-legenda. Po tym, jak Jonathan Harker atakuje Draculę (w tej roli znakomity Christopher Lee) w jego zamku, hrabia ucieka do miasta, gdzie planuje krwawą zemstę. Jedynym, który może ochronić ludzi przed krwiożerczym władcą ciemności, jest doktor van Helsing. Film urzeka niezwykłym klimatem i scenerią. Ponad pół wieku po premierze wciąż świetnie się go ogląda. Starzeje się z dużo większą klasą niż większość filmów z lat 50. i wciąż może się podobać.
Dracula (1992); reż. F. F. Coppola
Obsypany nagrodami film w reżyserii Francisa Forda Coppoli należy do panteonu najlepszych filmów grozy. Rumuński książę Dracula, który jest wampirem, wyjeżdża do Londynu, by zdobyć kobietę przypominająca mu tragicznie utraconą ukochaną. Film stanowi jedną z najlepszych, o ile nie najlepszą, filmową interpretację mitu wampira, oddaje niezwykły klimat epoki, a Gary Oldman w roli krwiożerczego hrabiego jest po prostu doskonały. Kto nie widział, niech nadrabia, bo w tej kategorii to prawdziwy evergreen!
Wilk (1994); reż. M. Nichols
Will Randall zostaje ugryziony przez wilka. Z czasem zaczyna obserwować, że budzi się w nim zwierzę. Film to hołd dla szkoły filmowania lat 50. i 60. Oniryczna scenografia, świetne charakteryzacje i przede wszystkim przepiękna gra światłem. Najntisowy horror z dużą dozą suspensu i elementami filmu psychologicznego z Jackiem Ncholsonem i Michelle Pfeiffer. Lubimy takie kino.
Skowyt (1981); reż. J. Dante
Ceniona dziennikarka telewizyjna Karen White ma naprzykającego się stalkera. Eddie Quist to niebezpieczny morderca i gwałciciel. Karen decyduje się pomóc policji w jego schwytaniu i występuje w roli przynęty. Podczas zasadzki staje się świadkiem śmierci Eddiego, co staje się początkiem koszmarów i bezsenności kobiety. Po pomoc udaje się do kolonii leczniczej, a tam zaczynają się dziać bardzo niepokojące rzeczy. Karen czeka prawdziwy rollercoaster strachu. Przed ekranem będziecie się bać razem z nią. Gwarantujemy!
